Książka

Fragment książki „Kąpiel w życiowej harmonii” – od str od 19 do 22:

” (…)

Krok 1.

Lęk – jego źródła i konsekwencje

„Kiedy wejrzysz umysłem w swoje wnętrze, odkryjesz skarbnicę niewyczerpanych bogactw”

Joseph Murphy

Pierwszym krokiem na drodze do spokoju jest uświadomienie sobie źródeł lęku. Wszystko, co w życiu nas spotyka, jest naszym duchowym doświadczeniem. Dla zdrowego życia człowiek potrzebuje zachowywać harmonię na poziomie ciała, umysłu i ducha. Brak tej harmonii skutkuje chorobą na poziomie mentalnym i fizycznym. To tak jak gra na instrumencie – muzyka płynie, gdy człowiek, który gra, jest pełen spokoju, a gdy jest zlękniony, fałszuje. Człowiek składa się z płaszczyzny materii: ciało, odczucia i emocje, płaszczyzny mentalnej: myśli, przekonania, wierzenia, oraz płaszczyzny duchowej, w której to wszystko się wydarza. Płaszczyzna duchowa łączy nas ze wszechświatem, Absolutem czy Bogiem, przy czym każdy różnie nazywa źródło swojego pochodzenia. Czasem ludzkie doświadczenia są bolesne, czasem bardzo przyjemne. Moja historia miała dla mnie w przeszłości bolesny wymiar, jednak wywarła w rezultacie pozytywny wpływ na moje życie i na to, kim dzisiaj jestem. Jestem teraz kimś dużo więcej niż szczęśliwym człowiekiem, który kocha, myśli, czuje. Doświadczam wielu stanów emocjonalnych i życiowych ról, które dziś bardziej doceniam niż w przeszłości. Dziś już wiem, czym jest mój

19

potencjał, świadomie pracuję nad sobą każdego dnia, rozwijam się i dzielę się moją wiedzą wynikającą z moich doświadczeń życiowych. W życiu na co dzień na poziomie świadomym odgrywamy wiele ról. Ja na co dzień jestem kobietą, matką, przyjaciółką, właścicielką, muzykoterapeutką, nauczycielką, realizatorką, kreatorką, inwestorką, coachem, mediatorką, osobą, która wspiera siebie i innych w rozwoju osobistym i zawodowym oraz w realizacji życiowych celów. Mimo tych licznych wyzwań czuję się kimś niezdefiniowanym, komu to wszystko się przydarza, i zawsze jestem przede wszystkim sobą. A kim ty jesteś? Warto na początku naszej wspólnej drogi od lęku do spokoju przyjrzeć się sobie. Tak więc zapraszam cię do ćwiczenia, po którym lepiej poznasz siebie oraz odkryjesz role, jakie wykonujesz w swoim życiu każdego dnia.

ćwiczenie

Otwórz swój Dziennik Spokoju i zapisz na górze strony pytanie: Kim jestem? Teraz masz 10 minut dla siebie, w ciągu tych 10 minut napisz, kim jesteś, wymień swoje życiowe role, opisz to, czym dzielisz się z innymi, co robisz, co odczuwasz. Wykorzystaj ten czas, aby odpowiedzieć sobie na postawione pytania. Przerwij czytanie, wróć do swojego Dziennika Spokoju i przez 10 minut zapisz kim jesteś.

To, co robisz w życiu, jest ważne, a każdy z nas odgrywa wiele ról życiowych każdego dnia. Jednak ważniejsze od tego, co robisz, jest to, jak to robisz i po co to robisz. Ja bardzo często stawiam sobie pytania: Po co to robię? Po co to mówię?

Zadaj sobie, w kontekście swoich życiowych ról, jeszcze kilka poniższych pytań i zapisz odpowiedzi w swoim Dzienniku Spokoju. Po co to robię?

Dlaczego to robię?

20

Dla kogo to robię?

Co jest w moim życiu najważniejsze?

To ćwiczenie pokazuje, jak ważne jest działanie z osobistą intencją, którą warto się kierować, a nawet zapisać ją własnoręcznie przed wykonaniem działania. Wówczas twoja motywacja wzrasta, a satysfakcja się zwiększa, w swojej pracy odczuwasz więcej korzyści i radość. Po wykonaniu powyższego ćwiczenia „kim jestem?” proszę, podkreśl w napisanym tekście pięć najistotniejszych o sobie informacji i ułóż z nich trzy zdania o sobie. Te trzy zdania niech będą twoją autoprezentacją, w której możliwie najlepiej przedstawiasz siebie w tej chwili życia – kim jesteś dzisiaj. Staraj się, aby te trzy zdania o tobie były wciąż aktualne i często powtarzaj je zarówno sobie, jak i innym ludziom. Wypowiadanie tylko słowa „jestem” świadczy o twoim istnieniu, jednak warto też mówić o swojej misji życiowej. Moją misją jest uświadamianie ludziom, których spotykam na swojej drodze, co jest dla nich ważne w ich życiu i jakie swoje kompetencje powinni jeszcze rozwinąć, aby móc żyć w zgodzie ze sobą i realizować swoją misję życiową. Oto moja praca. Ludzie doświadczają na moich szkoleniach różnych stanów emocjonalnych, odczuwają różne uczucia, widzą, jakie role życiowe pełnią, zarówno w życiu prywatnym, jak i w biznesie. Kiedy biznesowo prowadzę szkolenia i sesje indywidualne, często zdarza się, że również partnerzy szkolonych osób przychodzą do mnie prywatnie na sesje. Taka chęć rozwoju osobistego zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym jest dla mnie absolutnie zrozumiała i pokazuje mi, że moje podejście odpowiada na potrzeby ludzi, którzy tak jak ja chcą odczuwać harmonię zarówno w życiu zawodowym, jak i w prywatnym. Dzięki temu mam możliwość poznać partnerów pracowników, których szkolę, co znacznie mi ułatwia pracę

21

z nimi w zespołach w firmach. Skuteczniej wtedy można uzyskać harmonię, która sprawi, że wykonywana praca przynosić będzie satysfakcję w życiu zawodowym jak i prywatnym. Ludzie również w pracy przeżywają różne emocje, czasem smutek, czasem radość, czasem spokój, a czasem lęk. Rozpoznając swój stan emocjonalny, możesz łatwiej wyciągnąć z życiowych doświadczeń wnioski dla siebie oraz umiejętnie wpływać na zmianę swoich emocji. Emocje, jakich doznajesz, nie stanowią o tobie, lecz sterują twoim zachowaniem. Dlatego bardzo ważne jest umiejętne równoważenie ich, aby osiągać stan harmonii i wewnętrzny spokój. Kiedy umysł jest spokojny, możesz łatwiej czerpać ze swojej świadomości – ze swojego wyższego ja. Wówczas możesz mówić o swoich autentycznych pragnieniach, a nie tylko o pragnieniach umysłu wynikających z emocji, jakie przeżywasz. W życiu doznajemy wielu rodzajów emocji, takich jak optymizm, ciekawość, przeczucie, czujność, wściekłość, agresja, irytacja, gniew, nienawiść, cierpienie, wstręt, zawiść, znudzenie, żal, zaduma, smutek, cierpienie, rozczarowanie, roztargnienie, zaskoczenie, zdumienie, poruszenie, obawa, strach, przerażenie, zachwyt, uległość, akceptacja, ekstaza, zaufanie, radość, błogość i wiele innych. Mają one na nas duży wpływ, na to, jak się zachowujemy, przy czym nie wszystkie zachowania nasze i innych nam się podobają. Reagujemy emocjonalnie na różny sposób. Potrafimy wywoływać w sobie różne emocje. Uczucie różni się tym od emocji, że jest przeżyciem głębszym i dłużej przeżywanym od emocji. Przeżywanemu uczuciu może towarzyszyć wiele różnych emocji. Warto mieć tego świadomość, zanim się kogoś oceni. Równie ważne jak ocenianie innych jest to, jak oceniasz siebie pod wpływem emocji, jakie odczuwasz. Wierz mi, zachowując spokój, możesz bardziej szanować i akceptować ludzi i ich emocje takimi, jakie one są. (…)

22″